Remedium - Maryla Rodowicz

Światem zaczęła rządzić jesień, 
Topi go w żółci i czerwieni, 
A ja tak pragnę, czemu, nie wiem, 
Uciec pociągiem od jesieni. 
Uciec pociągiem od przyjaciół, 
Wrogów, rachunków, telefonów. 
Nie trzeba długo się namyślać, 
Wystarczy tylko wybiec z domu, i: 

Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 
Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 

Na na na na... 

W taką podróż chcę wyruszyć, 
Gdy podły nastrój i pogoda. 
Zostawić ciebie, łóżko, szafę, 
Niczego mi nie będzie szkoda. 
Zegary staną niepotrzebne, 
Pogubię wszystkie kalendarze. 
W taką podróż chcę wyruszyć, 
Nie wiem, czy kiedyś się odważę. 

Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 
Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 

Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 
Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 

Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet. 
Ściskając w ręku kamyk zielony, 
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle. 
Wsiąść do pociągu byle jakiego, 
Nie dbać o bagaż, nie...