Jaskółka uwięziona - Stan Borys

Jaskółka czarny sztylet, 
wydarty z piersi wiatru 
Nagła smutku kotwica, 
z niewidzialnego jachtu 

Katedra ją złowiła 
w sklepienia sieć wysoką 
Jak śmierć kamienna bryła 
Jak wyrok na prostokąt. 

Jaskółka błyskawica 
w kościele obumarłym 
Tnie jak czarne nożyce 
lęk który ją ogarnia 

Jaskółka siostra burzy, 
szałowa fruwająca 
Ponad głowami ludzi 
w których się troska błąka 

Jaskółka znak podniebny 
jak symbol nieuchwytna 
Zbawiona w chłód katedry 
przestroga i modlitwa 
Nie przetnie białej ciszy, 
pod chmurą ołowianą 
Lotu swego nie zniży, 
nad łąki złotą plamą 

Przeraża mnie ta chwila, 
która jej wolność skradła 
Jaskółka czarny brylant 
wrzucony tu przez diabła 

Na wieczne wirowanie 
na bezszelestną mękę 
Na gniazda dnie zaznanie 
na przeklinanie piękna 

Na wieczne wirowanie 
na bezszelestną mękę 
Na gniazda dnie zaznanie, 
na przeklinanie piękna yeah 

Na gniazda dnie zaznanie 
na przeklinanie piękna