Dwa serca jak pociągi dwa - Grażyna Świtała

Złe wspomnienia mam bardzo nieliczne 
ale w szkole wciąż był zmorą mą 
pewien typ zadań arytmetycznych 
z nimi zawsze najgorzej mi szło 

Czuję jak w palce mnie parzy kreda 
słyszę jak jakiś głos szepce mi 
że przenigdy rozwiązać się nie da 
to zadanie a treść jego brzmi: 

Ruszają raz pociągi dwa 
z miasteczka "B" do miasta "A" 
i z miasta "A" do miasta "B" 
i mam określić gdzie spotkają się 
Ich prędkość znam, odległość znam 
i zimny pot na czole mam 
gdy wspomnę miasta "A" i "B" 
i profesora oko złe. 
I nie wiecie panowie i panie 
nawet wam to nie przemknie przez myśl 
że to szkolne niewinne zadanie 
ciągle mnie prześladuje i dziś 
Odkąd pan pewien przebiegł mi drogę 
serca głos, że to ten szepnął mi 
lecz raz drugi go spotkać nie mogę 
i zadanie podobnie znów brzmi: 

Dwa serca jak pociągi dwa 
z miasteczka "B" do miasta "A" 
i z miasta "A" do miasta "B" 
i jak się mają spotkać kto to wie 
Ich prędkość znam, odległość znam 
i znów jak w szkole tremę mam 
ach losie mój ty nie bądź zły 
i rozwiąż to zadanie mi 

Dwa serca jak pociągi dwa 
z miasteczka "B" do miasta "A" 
i z miasta "A" do miasta "B" 
i jak się mają spotkać kto to wie 
Ich prędkość znam, odległość znam 
i znów jak w szkole tremę mam 
ach losie mój ty nie bądź zły 
i rozwiąż to zadanie mi 

Dwa serca jak pociągi dwa 
z miasteczka "B" do miasta "A" 
i z miasta "A" do miasta "B" 
i jak się mają spotkać kto to wie