Tańczmy po miłości kres - Maciej Zembaty

Wtańcz mnie w swoje piękno 
I niech skrzypce w ogniu drżą. 
Przez paniczny strach aż znajdę 
Swój bezpieczny port. 

Niczym ptak oliwną ma 
Gałązkę, nieś i tańcz. 
Tańczmy po miłości kres, 
Tańczmy po miłości kres. 

Pokaż mi swe piękno 
Póki nikt nie widzi nas. 
W twoich ruchach odżył, 
Chyba Babilonu czas. 

Pokaż wolno to, 
Co wolno widzieć, tylko mnie. 
Tańczmy po miłości kres, 
Tańczmy po miłości kres. 

Tańczmy po zaślubin dzień, 
Niech gra w nas słodki stan. 
Twoja czułość wzmaga ten 
Nieustępliwy tan. 

Mkniemy po obłoki, a 
Ponieważ miłość jest, 
Tańczmy po miłości kres. 
Tańczmy po miłości kres. 

Tańcz mnie do tych dzieci, 
Które proszą się na świat 
Przez zasłony, które noszą 
Pocałunków ślad. 

To co zdarte, lecz w ich cieniu 
Można schronić się. 
Tańczmy po miłości kres, 
Tańczmy po miłości kres. 

Ukaż swą urodę, 
Co jak ogień skrzypiec brzmi 
Przetańcz moją rozpacz, 
Ukojenie ześlij mi. 

Choćby w rękawiczce 
Niechaj dotknie mnie twój gest. 
Tańczmy po miłości kres, 
Tańczmy po miłości kres.