Dotknąć nieba - Piotr Cugowski & Alicja Bachleda-Curuś

Ta droga nie kończy się, 
A Ty biegniesz nią, 
Wciąż tyle masz sił, 
Zamiarów i snów, pięknych snów. 

Jest w Tobie nadzieja, że 
Że każdy twój krok, 
Ostatni już jest i możesz ot tak, 
Za chwilę już. 

Dotknąć nieba i pochwycić je, 
Rzeczywistość w swój zamienić sen, 
Nie zatrzymuj nigdy się, 
Bo o to ciągle grasz, 
Wielki błękit, który w sobie masz. 

Za darmo nie będzie nic, 
I Ty o tym wiesz, 
By mieć trzeba chcieć, 
Nie stawać i biec, ciągle biec. 

Tak dużo nadziei jest, 
Tak twardy jest próg, 
Marzenia swe mieć, 
Możesz u stóp za chwilę już. 

Dotknąć nieba i pochwycić je, 
Rzeczywistość w swój zamienić sen, 
Nie zatrzymuj nigdy się, 
Bo o to ciągle grasz, 
Wielki błękit, który w sobie masz. 

Dotknąć nieba i pochwycić je, 
Rzeczywistość w swój zamienić sen, 
Nie zatrzymuj nigdy się, 
Bo o to ciągle grasz, 
Wielki błękit, który w sobie masz. 

Rzeczywistość w swój zamienić sen, 
Nie zatrzymuj nigdy się, 
Bo o to ciągle grasz, 
Wielki błękit, który w sobie masz.