24.11.94 - Golden Life

Gdy matka tuli w ramionach dziecko swe, 
Jej miłość staje przeciw złym mocom. 
Tak ludzie modlą się o urodzajny deszcz, 
Jak ona czuwa nad nim nocą. 

Wyfruwa wreszcie z gniazda młody ptak. 
Bo przywilejem jest młodości 
Zabawa, radość, przyjaźń, a nie strach. 
Bo młodość nie chce wiedzieć o tym, że: 
 
Życie choć piękne tak kruche jest. 
Wystarczy jedna chwila, by zgasić je. 
Życie choć piękne tak kruche jest. 
Zrozumiał ten, kto otarł się o śmierć. 

I nie do końca piękny jest ten świat 
Gdy wciąż odwieczne prawa łamie. 
Zabiera miłość, młodość, słońca blask 
Lecz my nie chcemy wiedzieć o tym, że: 

Życie choć piękne tak kruche jest. 
Wystarczy jedna chwila, by zgasić je. 
Życie choć piękne tak kruche jest. 
Zrozumiał ten, kto otarł się o śmierć.

Życie choć piękne tak kruche jest. 
Wystarczy jedna chwila, by zgasić je. 
Życie choć piękne tak kruche jest. 
Zrozumiał ten, kto otarł się o śmierć.