Pokonamy fale - Polscy Artyści

W raju wstawał dzień, 
Ludzie błękit wplatali we włosy, 
A bezdomne psy 
Uciekały w głąb wysp. 

Bo gdzieś w ciemnej otchłani 
Morzu już zadano rany 
I krzyk wód rozpętanych 
Galopował już ku brzegom. 

W raju wstawał dzień, 
(W raju wstawał dzień) 
U nas właśnie narodził się Jezus, 
I świąteczna noc 
Otulała nas snem.
 
Gdzieś w nas cichły kolędy 
O nadziei wszystkich ludzi, 
A tam fale zranione 
Docierały już do brzegu. 

Słowa są daremne 
Podziel się nadzieją swą 
Z tymi, co zostali tam. 

Ja wiem, widziałeś już krew, 
Dużo krwi, nie bierze cię, 
Ale spójrz, ty mogłeś być tam, 
Tam, gdzie plaże są pełne ran! 

Pokonamy fale, 
Jeśli każdy z nas 
Zbuduje brzeg 
Z miłości swej. 

Pokonamy fale, 
Jeśli każdy z nas 
Zbuduje brzeg 
Z miłości swej. 

Ile możesz dać? 
Możesz dać tylko to, czym sam jesteś. 
Zbuduj w sobie brzeg, 
(Zbuduj w sobie brzeg) 
By podzielić się nim. 

(Więc chodź) 
Więc chodź, otwórz swe serce, 
A przemówisz do milczenia, 
Do tych, co ocaleli, 
I jak my, są dziećmi morza. 

Słowa są daremne 
Podziel się nadzieją swą 
Z tymi, co zostali tam. 

No i co, napatrzyłeś się 
Na to, jak fala niesie śmierć? 
Każdy jest dnem, każdy jest morzem... 
Pomóż, możesz, możesz, możesz! 

Pokonamy fale, 
Jeśli każdy z nas 
Zbuduje brzeg 
Z miłości swej. 

Pokonamy fale, 
Jeśli każdy z nas 
Zbuduje brzeg 
Z miłości swej. 

Pokonamy fale, 
Jeśli każdy z nas 
Zbuduje brzeg 
Z miłości swej. 

Pokonamy fale, 
Jeśli każdy z nas 
Zbuduje brzeg 
Z miłości swej.