Bez - Varius Manx

Nie mówię nic 
I tak jak ty 
Rozciągam uśmiech w srebrny śmiech 
Złamana w pół 
Nakrywam stół 
I pytam jak Ci minął dzień 

Gdy będziesz spał 
Cichutko wymknę się 
Przepłynę wzdłuż ocean moich łez 
I wrócę zanim słońce wstanie 

Wychodzisz i 
Zostawiasz mi 
Przez próg rzucony tani gest 
Nie mówię nic 
I tak jak ty 
Rozciągam usta w srebrny śmiech 

Wieczorem dasz mi garść dusznego bzu 
Bym mogła w nim utopić cierpki ból 
A wtedy ty poczujesz się niewinny 

Dotykasz mnie 
I sprawiasz, że 
Już prawie wierzę w twoje słowa 
Lecz gasisz ogień 
Szybko zbyt 
Czy wiesz jak marznę w twych ramionach? 

Zasypiasz - ja cicho wymykam się 
Przepływam wzdłuż ocean moich łez 
W pamięci wskrzeszam tamten maj i bez 
I wrócę zanim słońce wstanie...