Różowa kula (ver. 2) - Bajm

Wybacz mi ojcze, unosi mnie ten prąd. 
Za chwilę będę daleko, 
Daleko stąd, jak najdalej stąd. 

Różowa kula porwała mnie i spójrz, 
Nie mogę nawet Ci podać ręki, 
Cóż, inna jestem już. 

Powiedz mi, 
Jak mam w to wszystko uwierzyć? 
Powiedz mi, jak wierzyć? 
Jak wierzyć? Jak? 

Wybacz mi ojcze, 
Nie mogę z Tobą być. 
Ten dawny spokój rozpłynął się 
I przyjaźni mej, pękła cienka nić. 

Różowa kula porwała mnie i wiesz 
Nic do radości mnie już nie zmusi. 
Z mądrości swej, sam się teraz śmiej, 
Śmiej, śmiej, śmiej, śmiej... 

Powiedz mi, 
Jak mam w to wszystko uwierzyć? 
Powiedz mi, jak wierzyć? 

Wybacz mi ojcze, 
Być może ostatni raz. 
Nie pytaj o mnie przyjaciół, 
Nie pytaj gwiazd. 

Powiedz mi, 
Jak mam w to wszystko uwierzyć? 
Powiedz mi, jak wierzyć? 
Jak wierzyć? Jak? Jak? 
Jak? Jak? 
Jak?