Ze starej płyty - Andrzej Frajndt

Dom, rodzinny dom, odchodzi już w niepamięć. 
Czar matczynych rąk, zabiera nas w nieznane. 
Żal tych czterech ścian, gdzie tyle się przeżyło, 
Lecz tam czeka świat i miłość woła nas. 

Ze starej płyty wraca muzyka 
Wibruje w smykach, jak w oczach łzy. 
A świat się kręci, jak stara płyta 
Kreśli w pamięci obraz tych dni. 

Ze starej płyty melodia płynie 
Jak w niemym kinie, ktoś na pianinie gra. 
Utopmy troski w czerwonym winie 
Bo raz się żyje i kocha raz. 

Jak filmowy kadr, swe życie znów oglądam 
Lecz nie wróci już, zielonych lat melodia. 
Po matczynej też poznałem inną miłość 
Dziś, jak piękny wiersz, powtarzam ją co dzień. 

Ze starej płyty wraca muzyka 
Wibruje w smykach, jak w oczach łzy. 
A świat się kręci, jak stara płyta 
Lata nam składa, z nocy i dni. 

Ze starą płytą trzeba ostrożnie 
Pęknie jak serce nic nie zostanie. 
Z naszą miłością bywa podobnie 
Mija jak refren ze starych płyt...