Pospieszny pociąg 8:02 - Krzysztof Krawczyk

O świcie wstałem ja wielki leń, 
I tak się zaczął właśnie mój pechowy dzień, 
Pakując bagaż przekręcam klucz, 
I wkrótce biegnę ile sił, na dworzec już. 

A na peronach codzienny gwar, 
A z nieba ciurkiem leje się lipcowy żar, 
Lecz ja z emocji nie czuję nic, 
Chce jak najprędzej ruszyć i u celu być. 

Pospieszny pociąg ósma dwie, 
Do Ciebie wkrótce wiezie mnie, 
Turkocą koła aż się serce naprzód rwie, 
Pospieszny pociąg ósma dwie. 

Mijane stacje na pamięć znam, 
I świat za oknem jakby wciąż był taki sam, 
Więc choć to wszystko przybliża nas, 
To mnie w przedziale dłuży się okropnie czas. 

Wysiadam wreszcie rozglądam się, 
Lecz na końcowej stacji nikt nie czeka mnie, 
Podróże kształcą konduktor rzekł, 
Powrotny pociąg złapie pan o ósmej dwie. 

Pospieszny pociąg ósma dwie, 
W powrotną drogę wiezie mnie, 
Turkocą koła aż się serce naprzód rwie, 
Pospieszny pociąg ósma dwie. 

Pospieszny pociąg ósma dwie, 
W powrotną drogę wiezie mnie, 
Turkocą koła aż się serce naprzód rwie, 
Pospieszny pociąg ósma dwie.