Dłoń (ver. 2) - Natalia Kukulska

Za krokiem krok, 
Taka trasa, okno drzwi. 
Wciąż z kąta w kąt, 
Taki sposób na złą myśl. 

Nie pierwszy raz 
Kiedy sen przypomniał Cię. 
Nie pierwszy raz 
Kiedy strach obudził mnie. 

Niewidzialna dłoń 
Ochroni mnie 
Od złego w czarny dzień. 

Niewidzialna dłoń 
Osłoni mnie, 
To jedno zawsze wiem. 

Pamiętam, że 
Świecił księżyc 
Rudych traw. 

Mówiłeś: "Wiesz, 
Każdy swoją 
Gwiazdę ma." 

Niewidzialna dłoń 
Ochroni mnie 
Od złego w czarny dzień. 

Niewidzialna dłoń 
Osłoni mnie, 
To jedno zawsze wiem. 

W białe kwiaty wtulam twarz, 
Gra muzyka tamtych lat 
I znów słyszę głos. 

Siedem mostów, siedem ran. 
Tak po prostu staniesz tam 
I strach zostawi mnie. 

Znów płynie list, 
Gdy spotka Cię, czy 
Choć najmniejszy dasz mi znak? 

Tyle gwiezdnych lat 
I taka wielka mgła, 
I codziennie Ciebie brak. 

Yeah, yeah, yeah, 
Choć najmniejszy daj mi znak, 
Oh, codziennie, 
Codziennie Ciebie brak. 

Yeah, tyle gwiezdnych lat 
I taka wielka mgła, 
I codziennie Ciebie brak. 

Siedem mostów, siedem ran, 
Tak po prostu staniesz tam 
I strach zostawi mnie, będzie tak.