Zegarmistrz światła - Tadeusz Woźniak

A kiedy przyjdzie także po mnie 
Zegarmistrz światła purpurowy, 
By mi zabełtać błękit w głowie, 
To będę jasny i gotowy. 

Spłyną przeze mnie dni na przestrzał, 
Zgasną podłogi i powietrza. 
Na wszystko jeszcze raz popatrzę 
I pójdę nie wiem gdzie, na zawsze. 

A kiedy przyjdzie także po mnie 
Zegarmistrz światła purpurowy, 
By mi zabełtać błękit w głowie, 
To będę jasny i gotowy. 

Spłyną przeze mnie dni na przestrzał, 
Zgasną podłogi i powietrza. 
Na wszystko jeszcze raz popatrzę 
I pójdę nie wiem gdzie, na zawsze. 

A kiedy przyjdzie po mnie 
Zegarmistrz światła purpurowy, 
By mi zabełtać błękit w głowie, 
To będę jasny i gotowy. 

Spłyną przeze mnie dni na przestrzał, 
Zgasną podłogi i powietrza. 
Na wszystko jeszcze raz popatrzę 
I pójdę nie wiem gdzie, na zawsze. 

Spłyną przeze mnie dni na przestrzał, 
Zgasną podłogi i powietrza. 
Na wszystko jeszcze raz popatrzę 
I pójdę nie wiem gdzie, na zawsze. 

A kiedy przyjdzie także po mnie, 
Zegarmistrz światła purpurowy, 
By mi zabełtać błękit w głowie, 
To będę jasny i gotowy. 

A kiedy przyjdzie także po mnie 
Zegarmistrz światła purpurowy, 
By mi zabełtać błękit w głowie, 
To będę jasny i gotowy.