Arbuzowy zachód słońca - Piotr Rubik & Magda Bereda

Był sobie maj, 
Pachniało bezą bezkofeinową. 
Prawie jak raj, 
A szczęście czeka na nas tuż za progiem. 

Chodź ze mną tam, 
Gdzie arbuzowy zachód słońca, 
Porwie nas czas 
I tak zostanie już do końca. 
Chodź ze mną tam, 
Gdzie pachnie sokiem z pomarańczy, 
Porwie nas czas 
I nie przestaniesz ze mną tańczyć. 

Bywa i tak, 
Nieszczęścia chodzą gdzieś parami. 
Może to znak, 
Serca nie porwiesz, gdy ze stali. 

Znów chwilę, dwie, 
Popatrzę w oczy twe bezbronne, 
Wydech i wdech, 
Tyś mnie pokochał nieprzytomnie. 

Chodź ze mną tam, 
Gdzie arbuzowy zachód słońca, 
Porwie nas czas 
I tak zostanie już do końca. 
Chodź ze mną tam, 
Gdzie pachnie sokiem z pomarańczy, 
Porwie nas czas 
I nie przestaniesz ze mną tańczyć. 

Da ra ra ra ra ra 
Da ra ra ra ra 
Da ra ra ra ra ra 
Da ra ra ra 

Znów chwilę, dwie, 
Popatrzę w oczy twe bezbronne, 
Wydech i wdech, 
Tyś mnie pokochał nieprzytomnie. 

Chodź ze mną tam, 
Gdzie arbuzowy zachód słońca, 
Porwie nas czas 
I tak zostanie już do końca. 
Chodź ze mną tam, 
Gdzie pachnie sokiem z pomarańczy, 
Porwie nas czas 
I nie przestaniesz ze mną tańczyć. 

Był sobie maj, 
Pachniało bezą bezkofeinową. 
Prawie jak raj, 
A szczęście czeka na nas tuż za progiem.