Bamboleo, Bambolea - Maryla Rodowicz

Oto znów pragnę wam zaśpiewać 
O takiej miłości, 
Co jak piorun trafia cię i rozpala się, 
W lot, aż do białości. 

Kiedy on zwie się Bamboleo, 
Bambolea ona, 
Całą noc po gitar wtór, 
Marynarzy chór 
Śpiewa im, śpiewa im, 
Śpiewa im, śpiewa im: 

Bamboleo, Bambolea, 
W waszych oczach blask miłości lśni. 
Bamboleo, Bambolea, 
Nikt nie umie tańczyć tak, jak wy... 

Co potem było, co? 
On ją odepchnął i na pokład wsiadł z nim 
I na tańcach więcej już nie widział nikt, 
W przystani tej i w porcie tym. 

Ktoś powie: wielka rzecz... 
A mnie okrutnie przerwanego tańca żal, 
W małej przystani otoczonej szumem fal, 
Wciąż widzę ich i śpiewam im. 

Bamboleo, Bambolea, 
W waszych oczach blask miłości lśni. 
Bamboleo, Bambolea, 
Nikt nie umiał tańczyć tak, jak wy... 

Co potem było, co? 
On ją odepchnął i na pokład wsiadł z nim 
I na tańcach więcej już nie widział nikt, 
W przystani tej i w porcie tym. 

Ktoś powie: wielka rzecz... 
A mnie okrutnie przerwanego tańca żal, 
W małej przystani otoczonej szumem fal, 
Wciąż widzę ich i śpiewam im. 

Bamboleo, Bambolea, 
Wasze ślady zatrą grzywy fal. 
Bamboleo, Bambolea, 
Tak mi przerwanego tańca żal! 
Ooo... Oooo... żal... hej...