Północ już była - Pectus

Północ już była, gdy się zjawiła 
Nad bliską doliną jasna łuna. 
Którą zoczywszy i zobaczywszy 
Krzyknął mocno Wojtek na Szymona. 
Szymonie kochany 
Znak to niewidziany 
Że całe niebo czerwone. 

Na braci zawołaj, niechaj wstawają, 
Kuba i Mikołaj niech wypędzają 
Barany i capy, 
Owce, kozły, skopy zamknione. 

Na te wołania ze swego spania 
Zerwał się Stach z Pietrkiem 
I spadł z broga. 
Maciek truchleje, ze strachu mdleje, 
Woła: uciekajcie, ach, na Boga! 
Grześko żebro złamał, 
Stach na nogę chromał, 
Bo ją w kolanie wywinął. 

Na braci zawołaj, niechaj wstawają, 
Kuba i Mikołaj niech wypędzają 
Barany i capy, 
Owce, kozły, skopy zamknione. 

Leżąc w stodole i patrząc na pole 
Ujrzał Bartosz stary Anioły. 
Które wdzięcznymi głosami swymi 
Okrzyknęły ziemskie padoły. 
Na niebie niech chwała 
Bogu będzie trwała, 
A ludziom pokój na ziemi. 

Na braci zawołaj, niechaj wstawają, 
Kuba i Mikołaj niech wypędzają 
Barany i capy, 
Owce, kozły, skopy zamknione. 

Na braci zawołaj, niechaj wstawają, 
Kuba i Mikołaj niech wypędzają 
Barany i capy, 
Owce, kozły, skopy zamknione. 

Na braci zawołaj, niechaj wstawają, 
Kuba i Mikołaj niech wypędzają 
Barany i capy, 
Owce, kozły, skopy zamknione.