Na dancingu - Piotr Bechcicki

Wybuchł lipiec falą ciepła i zieleni, 
W Ciechocinku wtedy gwarno jest i rojno. 
Kuracjusze przyjeżdżają 
Nudne życie tu odmienić, 
Po przygodę, choćby krótką, lecz upojną. 

Błądzą w parku zdrojowego stu alejkach, 
Spacerują, sól wdychają pod tężniami. 
By spod daszków kapeluszy 
I czapeczek skrycie zerkać, 
Kto przychodzi tutaj sam a kto parami. 

Turnus dobiega końca, 
A we mnie wielka rządza 
I na deptaku czaję się do ataku. 
Turnus przemija, 
Niejedna wciąż niczyja, 
W parku zdrojowym 
Wyruszam znów na łowy. 

Ona zgrabna i zadbana po czterdziestce, 
Skromnie oczka spuszcza, 
Mieni się rumieńcem. 
Włos poprawia i choć pierwszy dzień 
To jeszcze całkiem wcześnie, 
Po stołówce zerka za swym oblubieńcem. 

On poważny, szpakowaty, 
Z małym brzuszkiem 
I łysinką, którą na bok zaczesuje. 
Mówi, że pieszczoszkiem jest i może 
Także ciut świntuszkiem, 
Jej, to prawdę powiedziawszy, też pasuje. 

Turnus dobiega końca, 
A we mnie wielka rządza 
I na deptaku czaję się do ataku. 
Turnus przemija, 
Niejedna wciąż niczyja, 
W parku zdrojowym 
Wyruszam znów na łowy. 

Mija tydzień po tygodniu bezlitośnie, 
Grosz topnieje w portmonetkach i portfelach. 
Na dancingu klezmer śpiewa 
Teraz jakoś tak żałośnie, 
Milkną śmiechy w sanatoriach i hotelach. 

Czasem trafia się samotny Pan lub Pani, 
Z twarzy smutek bije, 
Z oczu rezygnacja. 
Tak skwapliwie przez pół roku 
Kieszonkowe oszczędzali, 
By uzdrowić biedne serce na kuracjach. 

Turnus dobiega końca, 
A we mnie wielka rządza 
I na deptaku czaję się do ataku. 
Turnus przemija, 
Niejedna wciąż niczyja, 
W parku zdrojowym 
Wyruszam znów na łowy. 

Na ławeczkach 
Starszych pań rząd roześmiany, 
Mają ubaw, bo co roku przyjeżdżają. 
Znają się jak łyse konie, 
Wszystkim się tu przyglądają, 
Wiedzą, gdzie kto z kim i zakochany. 

Lecz skończyły się dni piękne i radosne, 
On uroni łezkę, ona szlocha głośno. 
Potok łez peronem płynie 
I chusteczek hałda rośnie, 
I pytanie, co tu począć z tą miłością. 

Turnus dobiega końca, 
A we mnie wielka rządza 
I na deptaku czaję się do ataku. 
Turnus przemija, 
Niejedna wciąż niczyja, 
W parku zdrojowym 
Wyruszam znów na łowy.