Wspomnienie - Czesław Niemen

Mimozami jesień się zaczyna 
Złotawa krucha i miła 
To ty to ty jesteś ta dziewczyna 
Która do mnie na ulicę wychodziła 

Od twoich listów pachniało w sieni 
Gdym wracał zdyszany ze szkoły 
A po ulicach w lekkiej jesieni 
Fruwały za mną jasne anioły 

Mimozami zwiędłość przypomina 
Nieśmiertelnik złoty październik 
To ty , to ty moja jedyna 
Przychodziłaś wieczorem do cukierni  

Z przemodlenia z przemodlenia senny
W parku płakałem szeptanymi słowy 
Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny 
Od mimozy złotej majowy

Ach czułymi przemiłymi snami 
Zasypiałem z nim w gasnącym o poranku 
W snach dawnymi bawiąc się wiosnami 
Jak tą złotą  jak tą wonną wiązanką