W imię miłości - Stanisława Celińska

Tak będzie lepiej, kochanie, 
Choć serce z bólu drży. 
Jest nam pisane rozstanie 
I na policzkach łzy. 
Inni ludzie też chcą tego, 
Raduje ich ten stan. 
I nie widzą w tym nic złego, 
Na rękę im ten plan. 

Są zazdrośni, 
Tak, wiem o tym, 
Bo nie czują tak, jak my. 
Więc odchodzę, 
Nie mam wyjścia 
I zamykam cicho drzwi. 

W imię miłości jestem, 
W imię miłości wybaczam. 
W imię miłości odchodzę, 
W imię miłości wracam. 
Bo we mnie jest nadzieja, 
Choć lekko siwa głowa. 
Nadzieja niepokorna, 
Co ciągle wstaje nowa. 

Nie łatwo jest zabić miłość 
I jak to zrobić, nie wiem. 
Idę przez życia zawiłość, 
Tak trzeba iść przed siebie. 
Nic nie zmieni biegu zdarzeń, 
Los tylko prawdę zna. 
Żyć nie mogę w świecie marzeń, 
Za długo trwa ta gra. 

Wierzę, że wszystko zrozumiesz, 
Chociaż w sercu będzie żal. 
Cóż, kochałam tak, jak umiem, 
Ale teraz kusi dal. 

W imię miłości jestem, 
W imię miłości wybaczam. 
W imię miłości odchodzę, 
W imię miłości wracam. 
Bo we mnie jest nadzieja, 
Choć lekko siwa głowa. 
Nadzieja niepokorna, 
Co ciągle wstaje nowa. 

W imię miłości jestem, 
W imię miłości wybaczam. 
W imię miłości odchodzę, 
W imię miłości wracam. 
Bo we mnie jest nadzieja, 
Choć lekko siwa głowa. 
Nadzieja niepokorna, 
Co ciągle wstaje nowa.