Anioł spadł - Felicjan Andrzejczak

Zapisywał słupki dat, 
Swój własny tworząc plan 
I ważył w sobie każdy krok. 
Nie przewidział biedak strat, 
W marzeniach ponad stan, 
Gdy nagle trafił kulą w płot. 

Anioł spadł, 
Strącił skrzydłem domek z kart. 
Anioł spadł, 
Opatrzności gorzki żar. 
Anioł spadł, 
W górach już nie chcieli go. 
Za mało miał w sobie nieba 
Na całe zło. 

Zabiegani dzień za dniem, 
Wplątani w życia nić, 
Wierzymy w dobrej gwiazdy znak. 
Rozpraszamy własny cień, 
By trochę lepiej żyć, 
I tylko nam Anioła brak. 

Anioł spadł, 
Zbyt przyziemny widać był. 
Anioł spadł, 
Tak po ludzku opadł z sił. 
Anioł spadł, 
W górach go nie chcieli już. 
Za mało miał w sobie nieba 
Nasz Anioł Stróż. 

Anioł spadł, 
Siwym deszczem srebrnych chmur. 
Anioł spadł, 
Ktoś odnalazł jedno z piór. 
Anioł spadł, 
W niebie już nie chcieli go. 
Za mało miał w sobie szczęścia 
Na całe zło. 

Odfruniemy z Aniołami 
Jak niebieskich ptaków klucz. 
Poniesie nas ciepły prąd. 
I setki spraw pójdzie w kąt. 
I własny plan licho pal. 
Nie będzie nam nawet żal. 
Nie ważny już bilans strat, 
Bo tylko on, my i wiatr. 
Bo tylko on, my i wiatr. 
Bo tylko on, my i wiatr. 
Bo tylko on, my i wiatr. 
My i wiatr. 
Bo tylko on, my i wiatr. 
Bo tylko on...