Podróż poślubna do Kutna - Andrzej Rosiewicz & Asocjacja Hagaw

Miła, czemu jesteś taka smutna?
My jedziemy już do Kutna,
Złączyć nasz los.

Pomyśl, kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej,
Tak dzień i noc.

Szkoda, jesteś jeszcze taka młoda,
Autentyczna twa uroda,
Przykuwa wzrok.

Lecz choć siedzę o krok,
Ty patrzysz w okno,
A za oknem
Cały rok drzewa mokną,
A za oknem
Wciąż deszczem pluszcze
Złowieszczy wiatr.

Pomyśl, wszystko szybko tak przeleci,
Przyjdą potem na świat dzieci,
Smutne, jak ty.

Pomyśl zaczną potem się dramaty,
Dzieci mamy, z żoną taty,
Zaczną się łzy.

Miła, czemu jesteś taka smutna?
Dojeżdżamy już do Kutna,
Złączyć nasz los.

Pomyśl, kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej,
Tak dzień i noc.

Pomyśl, kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej,
Tak dzień i noc.
Tak dzień i noc.
Tak dzień i noc.
Tak dzień i noc.