Mój przyjacielu (ver. 2) - Krzysztof Krawczyk & Goran Bregovic

Mój przyjacielu, 
Byłeś mi naprawdę bliski. 
Mój przyjacielu, 
Wiesz, że byłeś mi jak brat. 
Dałem ci wiarę, dałem ci spokój, 
Dałem gitarę, dałem samochód, 
I dach nad głową, 
A do sypialni wszedłeś sam. 

Mój przyjacielu, 
Przyprowadziłem cię z ulicy 
Nakarmiłem, odziałem cię jak brat. 
Dałem ci wiarę, dałem ci spokój, 
Dałem gitarę, dałem samochód, 
Żony nie dałem. 
Żonę wziąłeś sobie sam. 

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna, 
Późna już godzina, próżno czekasz dnia, 
Chciałbyś się rozpłynąć, uciec gdzie się da. 
Proszę zostań na noc, 
Przyjaźń swoje prawa ma. 

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna, 
Późna już godzina, próżno czekasz dnia, 
Chciałbyś się rozpłynąć, uciec gdzie się da, 
Może spać spokojnie, 
Kto przyjaźni prawa zna. 

Mój przyjacielu, 
Jak wyrazić to co czuję? 
Jak wytłumaczyć 
Czym jest dla mnie przyjaźń twa? 
Dałem ci wiarę, dałem ci spokój, 
Dałem gitarę, dałem samochód, 
Żony nie dałem. 
Żonę wziąłeś sobie sam. 

Mój przyjacielu 
Byłeś mi naprawdę bliski. 
Mój przyjacielu, 
Wiesz, że byłeś mi jak brat. 
Dałem ci wiarę, dałem ci spokój, 
Dałem gitarę, dałem samochód, 
Żony nie dałem. 
Żonę wziąłeś sobie sam. 

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna, 
Późna już godzina, próżno czekasz dnia, 
Chciałbyś się rozpłynąć, uciec gdzie się da. 
Lepiej zostań na noc, 
Przyjaźń swoje prawa ma. 

Teraz pijesz wino, pijesz aż do dna, 
Późna już godzina, próżno czekasz dnia, 
Chciałbyś się rozpłynąć, uciec gdzie się da, 
Może spać spokojnie, 
Kto przyjaźni prawa zna.