Wiśniowy sad - Trzy Korony

Szumiał nam 
Wiśniowy sad 
Białą ciszą ptaków strzegł. 

Gdzieś wysoko wiatr, 
Za obłokiem ślad 
Ku niebu biegł. 

Nie obrączkę 
Chciałaś mieć 
Lecz rumianki, polny mak. 

Nim spostrzegłaś się, 
Już odurzył cię 
Wiśniowy sad. 

Wiśniowy sad, 
Przez ramię patrzę wstecz 
Wiśniowy sad, 
Wspomnienie parę zdjęć. 

Wiśniowy sad, 
Dwa serca, ścieżki dwie 
Wiśniowy sad, 
Zdarzyło się, czy nie? 

Ile myśli 
Tyle stron 
Za plecami miasta zgiełk. 

Opadł z butów pył 
Lecz wciąż dalej był 
Ten drugi brzeg. 

Nim wróciłem 
Zdążył ktoś 
Mendelssohna zagrać Ci. 

Chociaż diabła wart 
Zszarzał nagle świat 
Od siwej mgły. 

Wiśniowy sad, 
Przez ramię patrzę wstecz 
Wiśniowy sad, 
Wspomnienie parę zdjęć. 

Wiśniowy sad, 
Dwa serca, ścieżki dwie 
Wiśniowy sad, 
Zdarzyło się, czy nie? 

Szumiał nam 
Wiśniowy sad 
Białą ciszą ptaków strzegł. 

Gdzieś wysoko wiatr, 
Za obłokiem ślad 
Ku niebu biegł. 

Jeśli wejdę 
W pejzaż ten 
Jaki dziś odnajdę ślad. 

Czy mi starczy słów 
Gdy zakwitnie znów 
Wiśniowy sad. 

Wiśniowy sad, 
Przez ramię patrzę wstecz 
Wiśniowy sad, 
Wspomnienie parę zdjęć. 

Wiśniowy sad, 
Dwa serca, ścieżki dwie 
Wiśniowy sad, 
Zdarzyło się, czy nie?