Bądź moją królową - Brygida i Robert Łukowski

Patrzę w niebo, liczę chmury,
Cicho wokół szumi gaj.
Dzikie gęsi lecą sznurem,
Żyje wokół cały świat.

Nagle widzę tę jedyną,
Tę o której szeptał wiatr.
Zostań ze mną tu, dziewczyno,
U podnóża pięknych Tatr.

Skradłaś przecież moje serce,
Nie zostawiaj mnie w rozterce,
Bądź moją królową.
Chcę Ci wszystko podarować,
W złotej klatce Ciebie schować,
Bądź tą wyjątkową.

Skradłaś przecież moje serce,
Nie zostawiaj mnie w rozterce,
Bądź moją królową.
Chcę Ci wszystko podarować,
W złotej klatce Ciebie schować,
Bądź tą wyjątkową.

Dni mijały, byłaś blisko,
Cały świat do stóp Ci padł.
Przecież miła, miałaś wszystko!
Czego więc Ci było brak?

Gdzieś odeszłaś, zapomniałaś
I pozostał książę sam.
Bo innego pokochałaś,
Będziesz jedną z jego dam.

Skradłaś przecież moje serce,
Nie zostawiaj mnie w rozterce,
Bądź moją królową.
Chcę Ci wszystko podarować,
W złotej klatce Ciebie schować,
Bądź tą wyjątkową.

Skradłaś przecież moje serce,
Nie zostawiaj mnie w rozterce,
Bądź moją królową.
Chcę Ci wszystko podarować,
W złotej klatce Ciebie schować,
Bądź tą wyjątkową.

Skradłaś przecież moje serce,
Nie zostawiaj mnie w rozterce,
Bądź moją królową.
Chcę Ci wszystko podarować,
W złotej klatce Ciebie schować,
Bądź tą wyjątkową.

Skradłaś przecież moje serce,
Nie zostawiaj mnie w rozterce,
Bądź moją królową.
Chcę Ci wszystko podarować,
W złotej klatce Ciebie schować,
Bądź tą wyjątkową.