A ja sobie gram na gramofonie - Szwagierkolaska

W pokoju panny Janki,
Drżą szyby i firanki,
Jak w szale, tam stale
Gramofon gra.
Albowiem panna Janka
Jest gramofona manka,
Od ranka do ranka
Wciąż gra.
Syreny, płyty wciąż kupuje
Panna Janka,
Pieniądze wszystkie
W to pakuje
I tak śpiewa wciąż.

A ja sobie gram
Na gramofonie,
Trali tralalala, trali tralalala.
Zimą w domu,
Latem na balkonie,
Trali tralalala, gramofon gra
I nic mnie nie przejmuje,
Syreny, płyty mam,
Gdy mnie coś denerwuje,
Na gramofonie gram.
Bo ja kiedy gram
Na gramofonie,
To w gramofonie mam
Cały ten kram.

Sąsiedzi panny Janki,
Ich żony i kochanki,
Orzekli nie mogąc
Po nocach spać:
Dość mamy panny Janki,
Tej gramofona manki,
To trzeba policji dać znać.
Lecz kiedy władza przyszła
Rzecz jak panna Janka.
Cóż robić człecze,
Zrozum ja się boje sama spać.

A ja sobie gram
Na gramofonie,
Trali tralalala, trali tralalala.
Zimą w domu,
Latem na balkonie,
Trali tralalala, gramofon gra
I nic mnie nie przejmuje,
Syreny, płyty mam,
Gdy mnie coś denerwuje,
Na gramofonie gram.
Bo ja kiedy gram
Na gramofonie,
To w gramofonie mam
Cały ten kram.

Więc słysząc to surowy,
Sam pan posterunkowy,
I biednej dziewicy
Chcąc radę dać.
Tak mówi pannie Jance,
Tej gramofona mance,
Ach trudno, ja będę tu spać.
I odtąd co noc grzmi
Z pokoju panny Janki,
Aż drżą firanki
Pana posterunkowego bas.

A ja sobie gram
Na gramofonie,
Trali tralalala, trali tralalala.
Zimą w domu,
Latem na balkonie,
Trali tralalala, gramofon gra
I nic mnie nie przejmuje,
Syreny, płyty mam,
Gdy mnie coś denerwuje,
Na gramofonie gram.
Bo ja kiedy gram
Na gramofonie,
To w gramofonie mam
Cały ten kram.