Fala ludzkich serc - Daab

Jest przed nami wielka rzeka,
Którą kiedyś każdy z nas
Zostawiwszy wszystkie sprawy
Podryfuje w wolny czas.

W trwanie wieczne popłyniemy
Tam gdzie nigdy nikt nie powie
Słów, co słyszeć już nie chcemy,
Tam gdzie wieczny
Spokój w głowie, spokój w głowie.

Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.

Już się zbliża wielka rzeka,
Bo szum fali w uszach brzmi,
Więc uśmiechnij się człowieku,
Nie zatrzyma rzeki nikt.

Nikt już fali nie powstrzyma
Wielkiej fali ludzkich serc,
Takiej siły nigdzie nie ma,
Jestem pewny,
Dziś to wiem, dziś to wiem.

Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.

Więc popłyńmy wszyscy razem,
Dajmy nieść się wielkiej fali.
Niech nam serca równo biją,
Szarość dni zostawmy w dali.

Chodźmy tam, gdzie świeci słońce,
Gdzie rozbrzmiewa serc muzyka.
Chodźmy tam, gdzie nie ma końca,
Tam gdzie zło
I zawiść znika, zawiść znika.

Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali.

Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.
Daj się ponieść fali ludzkich serc.