Dziewczynka - Magda Welc

To twoja twarz,
Makeup zrobił ci czas,
Sen zostawił makijaż, a pośpiech go starł.
Dopiero świt, a już gubisz się w nim,
Jesteś jak na wybiegu, gotowa do biegu.

Nie zabij jej,
Tej dziewczynki, co w tobie jest,
Tej, co wierzy, że w ludziach są
Jeszcze dobro i sens.

Pamiętasz ją,
Dom ze szczęścia się trząsł,
Raj wpleciony w warkocze, tańczące co dnia.
Obcięłaś je,
Zagubiły się gdzieś,
Tak jak twe ideały, co dziwnie staniały.

Nie zabij jej,
Tej dziewczynki, co w tobie jest,
Tej, co wierzy, że w ludziach są
Jeszcze dobro i sens.
Nie zabij jej,
Tej dziewczynki, co w tobie jest,
Tej, co wierzy, że w ludziach są
Jeszcze dobro i sens.

Zrobisz jak chcesz,
Z tobą czy bez,
Ten wyścig szczurów będzie trwał.
To twoja twarz i życie i czas,
Lecz mówią twe oczy, że płaczesz po nocach.

Nie zabij jej,
Tej dziewczynki, co w tobie jest,
Tej, co wierzy, że w ludziach są
Jeszcze dobro i sens.
Nie zabij jej,
Tej dziewczynki, co w tobie jest,
Tej, co wierzy, że w ludziach są
Jeszcze dobro i sens.