Nie przejmuj się mną - Piotr Bukartyk

Matka ci powiedziała,
Faceta należy wychować.
Nie każdy się da,
Potrzeba wielu prób.

I w końcu się taki znalazł,
To leć, do ołtarza go prowadź,
Przysięgam, że ja
Nie wproszę się na ślub.

Więc nie przejmuj się mną
I zajmij się nim,
Jeżeli on sam tego chce,
Nie życzę mu źle,
Mimo, że nie wie, co robi.

Nie, nie przejmuj się mną,
Ja tak nie umiałbym,
Żałuję, lecz wypadam z gry
A ty pomóż mi
I skieruj się w stronę drzwi.

Jakie to kapitalne,
Ty wierzysz, że w łeb sobie palnę,
Bo zabrałaś mi
Uczucia swego kwiat.

Spokojnie misiek,
Pakuj się i wynocha,
Do tego, co bardziej cię kocha,
Za trzy, cztery dni
Będzie ci z ręki jadł.

Więc nie przejmuj się mną
I zajmij się nim,
Jeżeli on sam tego chce,
Nie życzę mu źle,
Mimo, że nie wie, co robi.

Nie, nie przejmuj się mną,
Ja tak nie umiałbym,
Żałuję, lecz wypadam z gry
A ty pomóż mi
I skieruj się w stronę drzwi.

A kiedy pójdziesz sobie już,
Wyślę mu wielki bukiet róż,
Za to, że teraz to już on,
Nie ja pod nóż się da.

Nie, nie, nie przejmuj się mną
I zajmij się nim,
Jeżeli gość sam tego chce,
Nie życzę mu źle,
Mimo, że nie wie, co robi.

Nie, nie przejmuj się mną,
Ja tak nie umiałbym,
A skoro już leży u stóp,
Obrożę mu kup
I co chcesz, to z nim rób.

Nie ze mną, ale z nim to zrób,
Nie ze mną, ale z nim to zrób,
Nie ze mną, ale z nim to zrób,
No z nim to zrób,
Z nim to zrób, z nim to zrób!

Wszystko, co dla mnie miałaś,
Jemu zrób,
Co dla mnie miałaś, jemu zrób,
No jemu zrób,
Jemu zrób, jemu zrób!

I nie przejmuj się mną
A zajmij się nim,
Żałuję, lecz wypadam z gry
A chcesz pomóc mi,
To skieruj się w stronę drzwi.