Chłopcy malowani (Wojenko, wojenko) - Anna German

Wojenko, wojenko,
Groźna z ciebie pani,
Nie chcą iść za tobą,
Nie chcą iść za tobą
Chłopcy malowani.
Wcale nie licz na nich.

Wielu cię poznało bliżej,
Wielu swą dotknęłaś ręką,
Wystawiłaś w polu krzyże,
Poznaczone łzą i męką.
Wystawiłaś w polu krzyże,
Poznaczone czyjąś łzą.

Tyś lasom zabrała ciszę,
Domom rodzinny spokój,
To z tobą czas trwogi przyszedł,
Rytmem żołnierskich kroków.

Wojenko, wojenko,
Groźna z ciebie pani,
Nie chcą iść za tobą,
Nie chcą iść za tobą,
Chłopcy malowani.
Chłopcy malowani.

Pościnałaś pąki kwiatów,
Nim zdążyły się rozwinąć
I zasiałaś w cach matek,
Trwały lęk o przyszłość synów.
I zasiałaś w sercach matek,
Trwały nękający lęk.

By nigdy już nie musiały,
Synów swych dać w ofierze,
By echem była przebrzmiałym,
Ta dawna pieśń żołnierzy.

Wojenko, wojenko,
Cóżeś ty za pani,
Że za tobą idą,
Że za tobą idą,
Chłopcy malowani,
Sami wybierani.

Wszyscy chcemy żyć i marzyć,
Niebem cieszyć się spokojnym,
Zatrzeć pamięć złych wydarzeń,
Wierzyć, że nie będzie wojny.
Zatrzeć pamięć złych wydarzeń,
Wierzyć, że nie wrócą już.

Lecz jeśli zagrozisz światu,
Chcąc się z pokojem zmierzyć,
To w łunie czerwonych kwiatów,
Znów zabrzmi pieśń żołnierzy.

Wojenko, wojenko,
Wojsko strzeże granic,
Pójdą w bój o Polskę,
Pójdą w bój o Polskę
Chłopcy malowani,
Możesz liczyć na nich.