Mów do mnie miły - Golec uOrkiestra

Gdy wieczór zapada, 
Słów wielka gromada 
Po kątach kryje się znów. 
Ty do mojej duszy 
Wlewasz aż po uszy 
Miłość bez zbędnych słów. 

Od słowa do słowa 
Uzbiera się mowa, 
Lecz dzban pękaty od słów 
Daremny w użyciu 
Przy serca twym biciu: 
Mów do mnie, miły, mów! 

Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów! 

Potoki wezbrane 
Płynące w nieznane, 
Jedwab utkany ze słów 
Nic dla mnie nie znaczy, 
Gdy serce me raczysz 
Mową najlepszą z mów. 

Bezduszne pacierze 
Rozsiane w eterze, 
Stosy piętrzących się słów 
Jak lawa zastygną, 
Nim serce dościgną. 
Mów do mnie, miły mów! 

Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów! 

Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów! 

Już słońce na wschodzie 
Przegląda się w wodzie, 
A ty mnie żegnasz bez słów... 
Lecz, proszę, nie zwlekaj, 
Swym sercem z daleka: 
Mów do mnie, miły, mów! 

Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów! 
Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów! 

Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów! 
Pośród słów, tylu słów, 
Odbiciem serca mów... 
Czule znów, tak bez słów 
Mów do mnie, miły, mów!