Tylko serce nie uśnie - Janusz Gniatkowski

Po lasach już rumieni się wrzos,
W listowiu drzew nie śpiewa już drozd,
A każda noc jest dłuższa niż dni,
W źrenicach jej lśnią gwiazdy jak łzy.

Ach, za kim to
Tak noc tęskni, tak?
Za tobą to i ona i ja.

Tylko serce nie uśnie
Snem jesiennym jak las.
Co dzień będzie wspominać
W słońcu letnim twą twarz.

Tylko pamięć nie zwiędnie
W noc przymrozków jak wrzos,
Tylko pamięć mi zwróci
Oczy twe i twój głos.

Przywoła znów
Twoje spojrzenia najczulsze,
Przywoła znów
Daleki, pogodny dzień
Serdecznych słów.

Tylko serce nie uśnie
Snem jesiennym jak las.
Zimą będzie wspominać
W słońcu letnim twą twarz.

Przeminie rok, przeminą i dwa,
Przeminie gwiazd srebrząca się łza.
W zimowy dzień zaiskrzy się też,
Choć wokół dzień,
Lecz w sercu mym zmierzch.

Bez twego "tak",
Tak chmurzy się dzień.
Bez ciebie to na serce padł cień.

Tylko serce nie uśnie
Snem jesiennym jak las.
Co dzień będzie wspominać
W słońcu letnim twą twarz.

Tylko pamięć nie zwiędnie
W noc przymrozków jak wrzos,
Tylko pamięć mi zwróci
Oczy twe i twój głos.

Przywoła znów
Twoje spojrzenia najczulsze,
Przywoła znów
Daleki, pogodny dzień
Serdecznych słów.

Tylko serce nie uśnie
Snem jesiennym jak las.
Zimą będzie wspominać
W słońcu letnim twą twarz.