Tęsknota - Justyna & Piotr

Tam, gdzie wicher w żagle dmie, 
Niebo z morzem splata się, 
Tam stęskniony wbijasz wzrok 
W błękitną dal spowitą w mgłę 
Los w nieznany rejs cię pchnął, 
Gdy ukradkiem drwiąc się śmiał, 
Choć nadzieję rzucił ci, 
Tęsknoty ból dla ciebie miał. 

Jak ptak, jak ptak, przefrunąłeś oceany. 
W twoich skrzydłach hulał wiatr, 
A dziś żal skrzydeł połamanych. 

Jesteś, jak wędrowny ptak, 
W twoim gnieździe mieszka strach. 
Nie spał tylko głuchy los, 
Gdy dywan plótł ci z krętych dróg. 

Jak ptak, jak ptak, przefrunąłeś oceany. 
W twoich skrzydłach hulał wiatr, 
A dziś żal skrzydeł połamanych. 

Jak ptak, jak ptak, 
Znasz tęsknoty cierpki smak, 
Wraca obraz tamtych dni 
I żal, żal skrzydeł połamanych. 

Mapa serca wskaże ci, 
Którą drogą warto iść, 
By odnaleźć swoje sny 
Z młodzieńczych lat, z beztroskich chwil. 
Może wtedy głuchy los 
Będzie miał łaskawszą twarz 
I jak trafi do swych gniazd, 
Powrócisz znów na jakiś czas. 

Jak ptak, jak ptak, przefrunąłeś oceany. 
W twoich skrzydłach hulał wiatr, 
A dziś żal skrzydeł połamanych. 

Jesteś, jak wędrowny ptak, 
W twoim gnieździe mieszka strach. 
Nie spał tylko głuchy los, 
Gdy dywan plótł ci z krętych dróg. 

Jak ptak, jak ptak, przefrunąłeś oceany. 
W twoich skrzydłach hulał wiatr, 
A dziś żal skrzydeł połamanych. 

Jak ptak, jak ptak, 
Znasz tęsknoty cierpki smak, 
Wraca obraz tamtych dni 
I żal, żal skrzydeł połamanych.