Komunijne koło - Grzegorz Poloczek

Jak żech kończył, drugo klasa,
To żech dostoł pierszy rower.
Koło było, dosyć droge,
Choć nie było nowe.

Chociaż my sie, targowali,
Nie szło kupić toni,
Wszystkie my musieli wydać,
Piniondze z kumuni.

Naprzod żech sie, uczuł jezdzić
Ino na jedny pyndali,
Potym żech, przekłodoł noga,
By sie nie łobalić.

Biodra jeszcze, nie siengały,
Wtedy mi do rułki,
Bezto miołech, nawet czasem,
"Ou", łobczaskane kulki.

Komunijne koło, kaj jo na nim nie był,
Jezdził żech po lesie, na gliniok na ryby.
Na nim żech dojyżdżoł z balym na boisko
I nawet do szkoły, chociaż była blisko.

Na lynksztandze, miołech szczybny,
Niklowany dzwonek,
Z zatku na suszblechu odblask,
Szprychy naciongnione.

Zawsze sprawne były tylnie
I przednie hamulce,
W taśce miołech komplet kluczy
I pumpka na rułce.

Komunijne koło, kaj jo na nim nie był,
Jezdził żech po lesie, na gliniok na ryby.
Na nim żech dojyżdżoł z balym na boisko
I nawet do szkoły, chociaż była blisko.

Czasym z kuli, tego koła,
Była w doma wielko haja,
Jak my ścieli, je postroić,
Na pirszego maja.

Jo żech zawsze, na niebiesko,
Chciołech stroić wszystko,
A mój łojciec na czerwono,
Bo był komunistom.

Komunijne koło, kaj jo na nim nie był,
Jezdził żech po lesie, na gliniok na ryby.
Na nim żech dojyżdżoł z balym na boisko
I nawet do szkoły, chociaż była blisko.