To co dał nam świat - Adam Chrola

Mieliśmy dla siebie tyle chwil,
Przed nami otwierał się świat
I anioł nadziei przy nas był,
A los był z nami za pan brat.

Ty przyszłaś jak pierwsza, letnia noc
I wniosłaś pogodę w me dni,
Więc każdy odkryty szczęścia ląd
Imieniem zwałem twym.

To co dał nam świat
Niespodzianie zabrał los,
Dobre chwile skradł,
Niosąc w zamian bagaż zwykłych trosk.

To co dał nam świat,
To odeszło z biegiem lat,
Cóż wart jest dziś niewczesny żal,
Że los wziął to, co dał.

Nie znałem przy tobie srogich zim,
Barwami rozkwitał nam mrok.
Gdy owoc dojrzewał w sadzie twym,
To giął gałęzie twoich rąk.

Nie chciałaś od życia wiele brać
Radości dzieliłaś na pół,
A smutkom patrzyłaś sama w twarz,
Gdy czasem przyszły tu.

To co dał nam świat
Niespodzianie zabrał los,
Dobre chwile skradł,
Niosąc w zamian bagaż zwykłych trosk.

To co dał nam świat,
To odeszło z biegiem lat,
Cóż wart jest dziś niewczesny żal,
Że los wziął to, co dał.

To co dał nam świat
Niespodzianie zabrał los,
Dobre chwile skradł,
Niosąc w zamian bagaż zwykłych trosk.

To co dał nam świat,
To odeszło z biegiem lat,
Cóż wart jest dziś niewczesny żal,
Że los wziął to, co dał.