Pastorałka braterska - Irena Jarocka

Lecą aniołowie,
Trąbią w niebogłosy,
Że w Betlejem Człowiek
Na świat przyszedł bosy.
Gwiazda płonie, ryczy wół,
Pachnie wigilijny stół.

Przyszli do stajenki,
Którą wiatr postawił.
Taki malusieńki,
Jakże chce nas zbawić.
Matka tuli Go do snu
I cichutko nuci Mu:

Długa droga przed Tobą
Do serc i do głów,
Jakże trudno ocalić ten świat.
Czasu potrzeba i starań i słów,
Żeby z bratem podzielił się brat.

Aby brata zrozumiał brat,
Brata przytulił brat.
Brata zrozumiał brat,
Brata przytulił brat.

Lecą aniołowie,
Trąbią w niebogłosy,
Że w Betlejem Człowiek
Na świat przyszedł bosy,
Gwiazda płonie, ryczy wół,
Pachnie wigilijny stół.

A my przy tym stole
Razem zaśpiewajmy,
To co Matka Dziecku,
Gdzieś nuciła w stajni.
Niech popłynie wspólny głos,
W tę jedyną w roku noc.

Długa droga przed nami
Do serc i do głów,
Jakże trudno ocalić ten świat.
Czasu potrzeba i starań i słów
Żeby z bratem podzielił się brat.

Aby brata zrozumiał brat,
Brata przytulił brat.
Brata zrozumiał brat,
Brata przytulił brat.

Aby brata zrozumiał brat,
Brata przytulił brat.
Brata zrozumiał brat,
Brata przytulił brat.