Nie ufaj mi - Igor Herbut (LemON)

Rozszyfruj mnie,
Zdemaskuj blef
Nie dowierzając
Unieś swą brew.
Podejdź i sprawdź,
Co w rękach mam.
Zburz jednym ruchem
Jak domek z kart.
Starasz się zasnąć,
Zanim zrobi się znów jasno.
Wciąż wierzysz,
Że przejrzałaś mnie,
A patrząc z bliska
Widzisz najmniej.

Życie jest małą ściemniarą,
Wróblicą, wygą, cwaniarą.
Plącze nam nogi i mówi idź!
Nie wierz, nie ufaj mi!
Życie jest małą ściemniarą,
Francą, wróblicą, cwaniarą.
Plącze nam nogi i mówi idź!
Wkręceni w zgubną nić,
Wkręceni w zgubną nić.

Padał deszcz,
Tak jak dziś.
Miałaś uchylone drzwi,
Stałem w nich,
Niczym pies,
W zębach niosąc
Bukiet ściem.
Zatrzasnęłaś je na klucz,
Wystawiłaś mnie na bruk,
Choć rację masz,
Że nie znasz mnie.
Jak mogłaś tak
Dać wkręcić się?

Życie jest małą ściemniarą,
Wróblicą, wygą, cwaniarą.
Plącze nam nogi i mówi idź!
Nie wierz, nie ufaj mi!
Życie jest małą ściemniarą,
Francą, wróblicą, cwaniarą.
Plącze nam nogi i mówi idź!
Wkręceni w zgubną nić.
Wkręceeeeeni...
Wkręceeeeeni...
Wkręceeeeeni...

Życie jest małą ściemniarą,
Wróblicą, wygą, cwaniarą.
Plącze nam nogi i mówi idź!
Nie wierz, nie ufaj mi!
Życie jest małą ściemniarą,
Francą, wróblicą, cwaniarą.
Plącze nam nogi i mówi idź!
Wkręceni w zgubną nić.