Anno - Blackout

Nie mów nic proszę cię 
No bo co można rzec w takiej chwili? 
Nie mów, że wrócisz tu, 
Że odchodzisz na dni tylko kilka. 

Wyjdź ot jak gdyby nic, 
Jakbyś szła kupić chleb 
Do sklepiku, Anno! 
Nie mów nic, proszę cię, 
Nie mów: "kiedyś wrócę tu" a, a. 

Chyba, że głos drzew i ptaków 
Nasze dawne noce przypomni ci. 
Chyba, że twym oczom blasku 
Słońce doda, wtedy wróć. 

Gdy obdarowałaś mnie naszyjnikiem twoich rąk 
Stałem się najbogatszym z ludzi 
Gdy wstępowaliśmy na schody 
Aby miękko było ci iść 
Kładłem pod twoje stopy poduszki dłoni 
Za poręcz miałaś moje ramiona 
Mówiłaś "kocham" 
I stawało się oknem prosto w słońce 
Teraz krzyczę "kocham" 
I wschodzi słonce bez promieni 
Anno! 

Nie mów nic proszę cię, 
Nie mów kiedyś wrócę tu a, a. 

Dokąd? Anno 
Anno, Anno 
Wracaj! Wracaj! 
Anno, Anno 
Echo, echo 
Anno odpowiada mi 
Powiedz, powiedz 
Anno, Anno 
Jak odnaleźć 
Słowa "kocham" sens i treść? 

Dokąd? Anno 
Wracaj! Anno 
Echo, Anno odpowiada mi 
Powiedz, Anno 
Jak odnaleźć 
Słowa "kocham" sens i treść?