Nie ma cwaniaka na warszawiaka - Projekt Warszawiak

Alejami wycackany szedł se jakiś gość, 
Facjata niby owszem, może być. 
Nagle potknął się o kamień rycząc: 
"O, psiakość! Jak oni mogą w tej stolicy żyć!" 
I wtedy zalała mnie zła krew, 
Więc go na perłowo w tenże śpiew: 

Nie bądź za cwany w skórkę odziany, 
To może mieć dla ciebie skutek opłakany. 
Na warszawiaka nie ma cwaniaka, 
Który by mógł go wziąć na bajer lub pod pic. 

Możesz mnie chamem zwać, 
Możesz mnie w mordę dać, 
Lecz od stolicy won, bo krew się będzie lać. 
Więc znakiem tego, nie bądź lebiegą, 
Przyhamuj mordę i nie gadaj więcej nic. 

Jeden był specjalnie na Warszawę straszny pies, 
Już mówił nawet: "Warszawa kaputt!" 
Lecz pomylił się łachudra, rozczarował fest 
I próżny był majchrowy jego trud. 
Słyszeć nawet nie potrafi jak 
Dzisiaj my śpiewamy jemu tak: 

Chciałeś być cwany, w ząbek czesany, 
To teraz gnijesz, draniu, w błocie pochowany. 
My, warszawiacy, jesteśmy tacy, 
Kto nam na odcisk wejdzie, wisz pan, zimny trup. 

I niechaj każdy wie, kto na nas szarpie się, 
To zara bokiem mu to wyjdzie, może nie? 
Na warszawiaka nie ma cwaniaka, 
Chcesz z nami zacząć? 
To se trumnę wcześniej kup. 

Możesz mnie chamem zwać, 
Możesz mnie w mordę dać, 
Lecz od stolicy won, bo krew się będzie lać. 
Więc znakiem tego, nie bądź lebiegą, 
Przyhamuj mordę i nie gadaj więcej nic. 

I niechaj każdy wie, kto na nas szarpie się, 
To zara bokiem mu to wyjdzie, może nie? 
Na warszawiaka nie ma cwaniaka, 
Chcesz z nami zacząć? 
To se trumnę wcześniej kup.