Zakochani niczym Julia i Romeo - Marcin Siegieńczuk

Dłonie splecione, namiętne pocałunki, 
Krok bez pośpiechu, na wszystko mają czas. 
Tylko dla siebie żyją w tej chwili, 
Obiecują sobie najjaśniejszej gwiazdy blask. 

Szczęście wypełnia ich zakochane serca, 
Myśl tylko jedna, że dla nich jest ten świat. 
Wpatrzeni w siebie, żyją tą chwilą, 
Życzą, by miłość ich przetrwała wiele lat. 

Zakochani żyć bez siebie nie umieją, 
Zakochani niczym Julia i Romeo, 
Zakochani chcą utrzymać się w tym stanie, 
Zakochanym najtrudniejsze jest rozstanie. 

Zakochani życia nie widzą bez siebie, 
Zakochanym piekło wydaje się niebem, 
Zakochani, im rozsądek nie doradza, 
Zakochanym w byciu razem nie przeszkadzaj. 

Długie wieczory i jeszcze dłuższe noce, 
Rozmowy, których nie mają nigdy dość. 
Żyją dla siebie jak w innym świecie, 
Chwilę milczenia wypełnia im namiętność. 

Czują swą bliskość i czują oddalenie, 
Tęsknią za sobą, dokładnie wiedząc, że 
Jak w pięknej bajce, chwilą spełnienia 
Nakarmią zmysły, kiedy spotkają się. 

Zakochani żyć bez siebie nie umieją, 
Zakochani niczym Julia i Romeo, 
Zakochani chcą utrzymać się w tym stanie, 
Zakochanym najtrudniejsze jest rozstanie. 

Zakochani życia nie widzą bez siebie, 
Zakochanym piekło wydaje się niebem, 
Zakochani, im rozsądek nie doradza, 
Zakochanym w byciu razem nie przeszkadzaj. 

Zakochani żyć bez siebie nie umieją, 
Zakochani niczym Julia i Romeo, 
Zakochani chcą utrzymać się w tym stanie, 
Zakochanym najtrudniejsze jest rozstanie. 

Zakochani życia nie widzą bez siebie, 
Zakochanym piekło wydaje się niebem, 
Zakochani, im rozsądek nie doradza, 
Zakochanym w byciu razem nie przeszkadzaj.