Nadzieja (Nadezhda) - Anna German

Swietit nieznakomaja zwiezda,
Snowa my atorwany ot doma,
Snowa mieżdu nami garada,
Wzljotnyje agni aeradroma.

Zdieś u nas tumany i dażdi,
Zdieś u nas halodnyje rasswiety,
Zdieś na nieizwiedannam puti,
Żdut zamyslawatyje sjużiety.

Nadieżda moj kompas ziemnoj,
Audacza nagrada za smielosć,
A piesni dawolna adnoj,
Sztob tolka a domie w niej piełaś.

Ty pawier, szto zdieś izdalieka,
Mnogaja tierjajetsa iz widu,
Tajut grazawyje abłaka,
Każutsja nieliepymi abidy.

Nada tolka wyuczićsja żdać,
Nada być spakojnym i uprjamym,
Sztob paroj ot żyzni pałuczać,
Radasci skupyje tieliegramy.

Nadieżda moj kompas ziemnoj,
Audacza nagrada za smielosć,
A piesni dawolna adnoj,
Sztob tolka a domie w niej piełaś.

I zabyć poprieżniemu nielzja,
Wsio, szto my kagda ta niedapieli,
Miłyje ustałyje głaza,
Sinije maskowskije mietieli.

Snowa mieżdu nami garada,
Żyzń nas razłuczajet, kak i prieżdie,
W niebie nieznakomaja zwiezda,
Swietit, słowna pamjatnik nadieżdzie.

Nadieżda moj kompas ziemnoj,
Audacza nagrada za smielosć,
A piesni dawolna adnoj,
Sztob tolka a domie w niej piełaś.