To Matka ukoić może - Ks. Paweł Szerlowski

Gdy serce już twoje napełni się trwogą, 
I ciężar ogromny przygniata do ziemi, 
Gdy nogi nie chcą, lub iść już nie mogą, 
To pomyśl, że jest ktoś, kto wszystko to zmieni. 

To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 
To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 

Lecz musisz się zdobyć na trud jeszcze jeden, 
By poprzez wędrówkę w upale i znoju, 
Zobaczyć twarz Matki promienną i jasną, 
By tam się z nią spotkać i zaznać pokoju. 

To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 
To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 

A jeśli ma sercu nadzieja powrócić 
I nadać życiu nowe wartości, 
Sprawić to może Panienka Przeczysta, 
Patrząca na ludzi oczyma miłości. 

To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 
To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 

To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa. 
To Matka ukoić może twe serce, 
Przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, 
Wziąć wszystko, co twoje we własne swe ręce 
I zanieść ten skarb do syna Chrystusa.