Proceder - TSA

Od dawna mam dość 
I wciąż budzi mą złość, 
Ten proceder niecny. 

A ochota, by zwiać 
W jakiś lepszy świat, 
Urok ma niezmienny. 

Bo byle jaki ktoś, 
Kto się nakradł już dość, 
Prawi mi morały. 

I co dzień mądrzy się, 
Bo nauczyć mnie chce 
Przeginania pały! 
Drugi znowu ma pysk, 
Uśmiech, jak błota bryzg, 
Tłuste, lepkie palce. 

Pełen pychy brzuch, 
Nonszalancki ruch 
I w kieszeni harce... 

Taki świat, jaki jest 
Już tylko obraża mnie, 
Aż mnie mdli. 

Jak z tym żyć 
I świętym być, 
I świętym być? 

Tyle kłamstwa wokół nas, 
Żeby zdobyć cholerny szmal, 
Tyle kłamstw, aż mnie bracie mdli 
I jak tu żyć? 

Tyle kłamstwa wokół nas, 
Żeby zdobyć cholerny szmal, 
Tyle kłamstw, aż mnie bracie mdli 
I jak tu żyć? Jak tu żyć? 
No, jak?! 

Tyle kłamstwa wokół nas, 
Żeby zdobyć cholerny szmal, 
Tyle kłamstw, aż mnie bracie mdli 
I jak tu żyć? 

Tyle kłamstwa wokół nas, 
Żeby zdobyć cholerny szmal, 
Tyle kłamstw, aż mnie bracie mdli 
I jak tu żyć? Jak tu żyć?