Moje królestwo - Edyta Geppert

Wejść na estradę w świateł blask, 
Groźnej widowni spojrzeć w twarz, 
Znaleźć swój rytm znajomy, 
Własny ton wśród tonów stu, 
Mały azyl i luz, kiedy śpiewam. 

Fortepian duszę swoją ma, 
Mikrofon czule w dłoni drga 
I choć samotna stoję, 
Mam królestwo moje, 
Gdzie trzy minuty trwa świat, 
Kiedy śpiewam. 

Myślicie, że mam wszystko, 
Choć nie mam nic 
I drżę zanim zasnę, 
Czy drzwiami nie trzaśnie znudzony widz. 
Lecz choć przeminie pełnia, po pełni nów, 
Spłowieje mój kostium, zabraknie słów, 
Ja włosy poprawię, 
Wypiję łyk kawy i wejdę znów. 

Na pustą scenę w świateł blask, 
Mojej widowni spojrzeć w twarz, 
Znaleźć swój rytm znajomy, 
Własny ton wśród tonów stu, 
Mały azyl i luz, kiedy śpiewam. 

Trąbeczka duszę swoją ma, 
Mikrofon czule w dłoni drga 
I choć samotna stoję, 
Mam królestwo moje, kiedy śpiewam.