Powrócę tam - Waldemar Kocoń

Spłakane wierzby śpią przy drodze, 
Zasnął kamieniem w polu krzyż. 
Troską zgarbiony niczym człowiek 
Zaczyna sen o szczęściu śnić. 
Wiatr senne malwy ukołysał, 
Ciszą zapłonął stary dom. 
Tylko na progu jak w klawisze 
Miłość uderza w rzewny ton. 

Kochana mamo, otrzyj z oczu sól, 
W nich miejsce jest na radość, nie na ból. 
Bądź uśmiechnięta jak za dawnych lat, 
Za dawnych lat, za dawnych lat. 
Kochana mamo, nie wyczekuj mnie, 
Może po latach tam, nad Wisły brzeg 
Powrócę tak, jak ptak do gniazda bram, 
Powrócę tam, powrócę tam. 

Na na na na na, na na na na na. 
Na na na na na, na na na na na. 
Powrócę tak, jak ptak do gniazda bram, 
Powrócę tam, powrócę tam. 

Gdy słońce wzejdzie, to przed domem 
Znajdziesz dzieciństwa mego ślad. 
Przejdź leśną ścieżką, potem polem, 
Słuchaj, co mówi w polu kwiat. 
Malwy i chabry, rozmaryny 
Powiedzą o mnie, tak jak mak 
Mówił o losie mej ojczyzny 
Gdy za nią żołnierz w polu padł. 

Kochana mamo, otrzyj z oczu sól, 
W nich miejsce jest na radość, nie na ból. 
Bądź uśmiechnięta jak za dawnych lat, 
Za dawnych lat, za dawnych lat. 
Kochana mamo, nie wyczekuj mnie, 
Może po latach tam, nad Wisły brzeg 
Powrócę tak, jak ptak do gniazda bram, 
Powrócę tam, powrócę tam. 

Na na na na na na, na na na na na. 
Na na na na na, na na na na na. 
Powrócę tak, jak ptak do gniazda bram, 
Powrócę tam, powrócę tam. 

Na na na na na, na na na na na. 
Na na na na na, na na na na na. 
Powrócę tak, jak ptak do gniazda bram, 
Powrócę tam, powrócę tam.